ساختار بازار فارکس
برای مقایسه بیایید در ابتدا یک بازار را که اکثر مردم احتمالا با آن آشنایی دارند مورد بررسی قرار دهیم: بازار سهام.
این عکس چگونگی وضعیت بازار سهام را نشان می دهد.
این بازار به ذات تمایل به انحصاری بودن دارد و فقط یک متخصص وجود دارد که قیمت ها را کنترل می کند. تمام تریدها باید توسط متخصصین انجام شود و قیمت ها به سادگی می توانند به نفع متخصصین و نه تریدرها تغییر یابند.
چگونه این اتفاق می افتد؟ در بازار سهام، متخصص مجبور به انجام سفارش مشتریان خود هستند. اکنون بگذارید بگوییم که تعداد فروشندگان به طور ناگهانی از تعداد خریداران فراتر می رود.
متخصصین که مجبور به انجام سفارشان مشتریان خود هستند که در این حالت فروشنده ها را شامل می شود، با کلی سهام که قادر به فروش آنها به خریدارها نیستند، باقی می مانند.
به منظور جلوگیری از این اتفاق، متخصص به سادگی گستردگی را وسعت می بخشند و یا هزینه های معامله را افزایش می دهد تا فروشندگان به بازار وارد نشود. به عبارت دیگر آنها می توانند قیمت های داده شده را دستکاری کنند تا نیازشان در بازار برآورده شود.
ترید در بازار لحظه ای فارکس متمرکز نمی شود.
بر خلاف بازار سهام و یا معاملات آتی، شما نیازی ندارید فقط با یک قیمت به یک مبادله متمرکز مانند مبادله ی سهام نیویورک بروید.
در بازار فارکس هیچ قیمت واحدی برای یک ارز معین در هر زمان وجود ندارد که به این معنی است که قیمت گذاری ها از نمایندگی های مختلف ارز یا معامله گرها متفاوت است.
این ممکن است در ابتدا سخت به نظر بیاید اما این چیزی است که باعث می شود بازار فارکس به طرز عجیبی جالب به نظر بیاید.
بازار بسیار بزرگ است و رقابت بین نمایندگی ها بسیار شدید است و شما تقریبا هر زمان تنها بهترین معامله را از آن خود می کنید و آیا کسی هست که این را نخواهد؟
همچنین، یک چیز جالب در مورد تجارت فارکس این است که شما می توانید آن را در هر نقطه و در هر مکان انجام دهید. این درست مثل کارتهای تجاری بیسبال است.
شما می خواهید که کارتهای بی مصرف میکی منتل روکی را بیابید، پس با خود شماست که بهترین معامله را بیابید. همکار شما ممکن است کارت میکی را با کارت روت عوض کند اما بهترین دوست شما فقط برای با شما بودن کارتش را به شما تقدیم میکند.
نردبان فارکس
هرچند بازار فارکس غیر متمرکز است، اما از هرج و مرج به دور نیست. شرکت کنندگان بازار فارکس را می توان به صورت نردبانی سازماندهی کرد. برای درک بیشتر مطلب ،شکلی در اینجا آورده شده است.
در بالای نردبان بازار فارکس، بازار بین بانکی است که تشکیل شده است از بانک های بزرگ در جهان و بانک های کوچکتر. شرکت کننده ها این بازار به طور مستقیم یا به صورت الکترونیکی از طریق (EBS) یا Matching 3000 Reuters با هم در ارتباط هستند.
رقابت بین این دو شرکت ذکر شده دقیقا همانند رقابت بین کوکا کولا و پپسی می باشد. آنها مدام برای مشتریان خود در جنگ هستند و به طور مداوم برای سهام بازار تلاش می کنند. در حالی که هر دو شرکت بیشترین جفت ارزها را ارائه می دهند، برخی از جفت ارزها بیشتر از دیگران نقدینگی دارند.
برای EBS پلت فرم یورو/دلار، دلار/ین، یورو/ین، یورو/فرانک و دلار/فرانک بیشتر دارای نقدینگی است و این در حالی است که برای Reuters پلت فرم پوند/دلار، یورو/پوند، دلار آمریکا/دلار کانادا، دلار استرالیا/دلار کانادا و دلار نیوزیلند/دلار آمریکا بیشترین نقدینگی را به خود اختصاص می دهد.
تمام بانک هایی که بخشی از بازار بین بانکی هستند می توانند نرخ های ارائه شده را ببینند، اما این به این معنی نیست که هر کسی می تواند معاملات را در آن قیمت ها انجام دهد.
همانند زندگی واقعی ،نرخ ها کاملا بستگی دارد به اعتباری که بین دو شریک معامله وجود دارد. برای مثال:نرخ B.F.F،نرخ مشتری، و نرخ که نامش این است: همسر قبلی شما همه چیز را برد. مانند درخواست یک وام در بانک محلی است.
هر چه اعتبار شما بیشتر و بهتر باشد به همان میزان سود نرخ بیشتری دریافت می کنید و وام های بزرگتری می گیرید. گروه بعدی در این نردبان، صندوق های تامینی، شرکت ها، سازندگان خرده فروشی و خرده فروشی های ECN می باشند.
از آنجا که این موسسات روابط اعتباری تنگاتنگ با شرکت کنندگان در بازار بین بانکی ندارند، آنها باید معاملات خود را از طریق بانک های تجاری انجام دهند. این به این معنی است که نرخ آنها کمی بالاتر و گرانتر از کسانی است که بخشی از بازار بین بانکی هستند. در پایین ترین نردبان، تریدرهای خرده فروشی هستند.
سابقا این کار برای ادم های کوچک که در بازار فارکس مشغول به کار بود، بسیار سخت بود، اما با توجه به ظهور اینترنت، تجارت الکترونیک و کارگزاران خرده فروشی، موانع دشوار برای ورود به بازار فارکس از بین رفته اند. این به ما فرصتی داد تا با بالا رفتن از نردبان در این فضا بازی کنیم و مدام آسایش شان را مختل کنیم.
بعد از نردبان، صندوق های تامینی، شرکت ها، سازندگان خرده فروشی و ECN های خرده فروشی هستند. از آنجا که این موسسات روابط اعتباری تنگاتنگ با شرکت کنندگان در بازار بین بانکی ندارند، آنها باید معاملات خود را از طریق بانک های تجاری انجام دهند. این به این معنی است که نرخ آنها کمی بالاتر و گرانتر از کسانی است که بخشی از بازار بین بانکی هستند.
در پایین ترین نردبان، معامله گران خرده فروشی هستند. برای افراد کمی که در بازار فارکس مشغول به کار بودند، بسیار سخت بود. اما با توجه به ظهور اینترنت، تجارت الکترونیک و کارگزاران خرده فروشی، موانع دشواری برای ورود به بازار فارکس از بین رفته اند.
