مبانی قیمت گذاری
قیمت یا هزینه ی آپشن مقدار پولی است که به عنوان پریمیوم Premium شناخته می شود. خریدار هزینه ی پریمیوم را به فروشنده به عنوان حق اعطای آپشن در صرافی پرداخت می کند. به طور مثال، ممکن است یک خریدار به ازای حق خرید 100 سهم از سهام XYZ قیمت انجام گزینه ی 60 دلار را در تاریخ 19 می و یا قبل از آن پرداخت می کند. اگر موقعیت سودآور باشد، خریدار تصمیم به استفاده از این آپشن خواهد کرد؛ و اگر پوزیشن سود آور نباشد، خریدار اجازه می دهد تا آپشن بدون هیچ ارزشی منقضی شود. خریدار پریمیوم را می پردازد و بنابراین مالک آپشن خواهد شد و این حق را دارد که آن را اجرا کند و یا اجازه دهد تا منقضی شود.
پریمیوم به ازای هر سهم قیمت گذاری می شود. به طور مثال، همان طور که در شکل زیر نشان داده شده است، ممکن است پرمیوم آپشن IBM با قیمت انجام گزینه ی 172.50 دلار، در 2.93 دلار ترید شود. از آنجایی که آپشن های سهام بر مبنای 100 سهم هستند، این قرارد به خصوص، برای خریدار 2.93$ * 100 و یا 293$ هزینه دارد. خریدار چه آپشن را اجرا کند یا خیر، باید هزینه ی پریمیوم را پرداخت کند و قابل ذکر است که پریمیوم قابل بازگشت نیست. فروشنده میتواند در هر دو روش پریمیوم را به دست آورد.
شکل 1 بخشی از زنجیره آپشن برای قرارداد IBM سال 2017 مارس که برخی از قیمت ها و اعتبارات را نشان می دهد.
نمودار در CBOE.com ایجاد شده است.
هزینه ی پریمیوم آپشن مقدار ارزش آن آپشن به خصوص، برای خریدار و فروشنده است. در حالی که در نهایت عرضه و تقاضا قیمت را تعیین می کنند، عوامل دیگری که بعدا در این درس مورد بحث قرار می گیرند نیز نقش مهمی ایفا می کنند. تریدرهای آپشن این عوامل را به مدل های ریاضی اعمال می کنند تا تعیین کنند که هر آپشن باید چه ارزشی داشته باشد.
