بلاک چین بیت کوین (Bitcoin BlockChain)
زنجیره بلاک در واقع مخزن اطلاعاتی است که با گذشت زمان از بلاک قدیمی به بلاک جدید پس از رمز نگاری منتقل می گردد. به این طریق تمامی اطلاعات گذشته با جزئیات کامل آن موجود می باشد که فقط توسط کاربر یا کاربرانی قابل مشاهد است که کلید رمز آن قسمت از مخزن اطلاعات را دارا باشند.
به هیچ عنوان اطلاعاتی که در رنجیره وجود دارد و به بلوک های بعدی انتقال یافته را نمی توان تغییر داد و دست کاری کرد. اگر بنا به هر دلیلی قسمتی از داده ها دستکاری شود آنگاه به دلیل وجود کپی اطلاعات در بلوک های بعدی، سیستم متوجه دستکاری اطلاعات می شود و از انجام آن جلوگیری می کند.
تمامی بلاک های موجود در زنجیر دارای یک مسیر تا منشاء اصلی زنجیره هستند و به آن وصل هستند، هر چند در طول این مسیر ممکن است شاخه های کوتاهی نیز وجود داشته باشند.
این شاخه های کوتاه یا همان فورک ها (Fork) که دارای یک بلاک هستند زمانی به وجود می آیند که دو یا چند ماینر (Miner)، که دارای نرخ اثبات کار (Proof-of-Work) یکسان باشند، به صورت همزمان بخواهند یک بلاک را تشکیل دهند.
پس از تشکیل فورک ها، یکی از آنها به انتخاب سیستم و بقیه کاربران به عنوان شاخه اصلی شناخته می شود و روند با کمک آن بلاک ادامه پیدا می کند.
اصول پایه ای؛
زمانی که کاربری بخواهد معامله ای انجام دهد و مبلغی را به حساب دیگر منتقل کند، آنگاه او باید درخواست خود را به شبکه اعلام کند.
ماینرها (Miner) تمام درخواست های دادوستدها را دریافت کرده و در بلاک تازه، در حال آماده سازی، ثبت می کنند.
بعد از اینکه یکی از ماینرها، برای ثبت بلاک جدید در زنجیره، توسط سیستم و بقیه کاربران برگزیده شد، بلاک جدید ثبت می شود و در بلاک چین اضافه می شود.
سپس همه کاربران و ماینر ها بلاک چین جدید را در سیستم خودشان به روز رسانی می کنند.
