تاثیرگذاری در بازار فارکس
برای یادگیری هر مهارت جدید باید زبانش را نیز یاد بگیرید، این قضیه در فارکس هم صدق می کند. شما تازه وارد هستید و باید قبل از اولین ترید خود تمام اصطلاحات ان را مثل کف دست خود یاد بگیرید. بعضی از این اصطلاحات را قبلا یاد گرفته اید، اما مرور آن ها ضرری ندارد.
ارزهای اصلی و ارزهای فرعی
بیشترین ارزهایی که ترید می شوند عبارتند از دلار آمریکا، یورو، ین، پوند، فرانک سوییس و دلار کانادا که به آنها ارز های اصلی گفته می شود که بیشترین نقدینگی را به خود اختصاص می دهند و بسیار جذاب هستند. تمام ارزهای دیگر به عنوان ارزهای فرعی شناخته می شوند.
ارز پایه
قیمت گذاری ارزها،ارزش ارز پایه را نسبت به ارزش ارز دوم نشان می دهد. برای مثال اگر نرخ جفت ارز دلار/فرانک برابر 1.6350 باشد،یک دلار آمریکا 1.6350 فرانک سوییس می ارزد.
در بازار فارکس، دلار آمریکا به طور معمول “ارز مبنا” برای قیمت گذاری ها به حساب می آید، این به این معنی است که قیمت های هر ارز بر اساس یک واحد دلار ارزش گذاری می شوند. استثناء اصلی این قانون پوند انگلیس، یورو و دلار استرالیا و نیوزیلند است.
ارز قیمت گذاری شده(ارز دوم در جفت ارزها)
ارز قیمت گذاری شده ارزی است که در جفت ارزها ،بعد از ارز پایه قرار می گیرد.که مکررا آن را ارز پیپ می نامند که هر سود و زیان نامعلوم با این ارز بیان می شود.
پیپ
کوچکترین واحد قیمت برای هر ارز است (حداقل میزان تغییرات) . تقریبا تمام جفت ارزها شامل پنج رقم اصلی هستند و بیشتر جفت ها نقطه اعشار را بلافاصله پس از اولین رقم، یعنی یورو/دلار 1.2438 می گیرند.
در این مثال،یک پیپ معادل است با همان تغییر جزیی در چهارمین رقم بعد نقطه ی اعشار (0.0001). بنابراین اگر ارز دوم درهر جفت ارز ،دلار باشد، یک پیپ همیشه برابر 100/ 1 سنت می باشد. استثناهای قابل توجه جفت هایی هستند که شامل ین ژاپنی باشند که پیپ آنها برابر 0.01 است.
پیپت
یک دهم یک پیپ است (یک دهم حداقل جابه جایی). بعضی کارگزاران برای بالا بردن دقت برای قیمت گذاری از پیپ های کوچک استفاده می کنند. برای مثال، اگر یورو/دلار از 1.32156 به 1.32158 حرکت کرد، آن 2 پیپت تغییرکرده است.
قیمت پیشنهادی
قیمت پیشنهادی این است که بازار آماده خرید یک جفت ارز خاص در بازار فارکس است. دراین قیمت، تریدر می تواند ارز پایه را به فروش برساند. این عدد در سمت چپ “/” قیمت نشان داده می شود. به عنوان مثال در جفت ارز یورو/دلار 15/1.8812، قیمت پیشنهادی 1.8812 می باشد. یعنی شما در ازای یک پوند انگلیس می توانید 1.8812 دلار دریافت کنید.
قیمت تقاضا
قیمت درخواست یا تقاضا قیمتی است که در آن بازار آماده برای فروش یک جفت ارز خاص در بازار فارکس است. با این قیمت می توانید ارز پایه را خریداری کنید. این عدد در سمت راست “/” نشان داده شده است. به عنوان مثال در جفت ارز یورو/دلار 15/1.2812، قیمت تقاضا 1.2815 می باشد. این بدان معناست که شما می توانید یک یورو را در ازای 1.2815 دلار مبادله کنید.
اسپرد
اسپرد، تفاوت بین قیمت پیشنهادی و تقاضا است. اصطلاح “Big Figure Quote” که می توان آن را به “قیمت با ارقام بزرگ” ترجمه کرد، اشاره دارد به چند رقم اول نرخ مبادله. به عنوان مثال، نرخ دلار/یورو ممکن است 118.30/118.34 باشد، اما قیمتش بدون 3 رقم اول (34/30) بیان می شود. در این مثال، دلار/ین دارای 4 پیپ اسپرد است.
قیمت قراردادی
نرخ ارز در بازار فارکس با استفاده از فرمت زیر بیان می شود:
ارز پایه/قیمت ارز = پیشنهاد/تقاضا
هزینه تراکنش
ویژگی مهم اسپرد bid/ask این است که این هزینه برای یک معامله Round-Turn می باشد. یک معامله رفت و برگشت هم خرید و فروش را شامل می شود و هم برقراری تعادل بین ترید خرید و فروش با سایز یکسان و جفت ارز یکسان را در بر می گیرد. برای مثال، در مورد یورو/دلار نرخ 15/1.2812، هزینه معامله سه پیپ است.
فرمول محاسبه هزینه معامله:
هزینه معامله (اسپرد) = قیمت درخواست(تقاضا) – قیمت پیشنهاد
ارز تقاطعی
ارز تقاطعی جفت ارزی است که در آن دلار آمریکا نیست. درست از زمانی که تریدر دو معامله ای که ارز دلار در آن دخیل است را آغاز می کند، این جفت ها رفتار نامنظم قیمت ها را نشان می دهند. برای مثال آغاز یک خرید طولانی یورو/پوند معادل است با خرید جفت ارز یورو/دلار و فروش پوند/دلار. ارزهای تقاطعی معمولا هزینه های تراکنش بالایی را به خود اختصاص می دهند.
حاشیه یا مارجین
هنگامی که یک حساب کاربری حاشیه ای جدید را با یک کارگزار فارکس باز کنید، باید حداقل مبلغی را به آن کارگزار بسپارید. مارجین، از کارگزاری به کارگزار دیگر متفاوت است و می تواند به کمی 100 دلار و یا به زیادی 100 هزار دلار باشد.
هر بار که یک معاملات جدید را انجام می دهید، درصد مشخصی از موجودی حساب در حساب حاشیه ای به عنوان الزام اولیه برای تجارت جدید کنار گذاشته خواهد شد. این مبلغ بر مبنای جفت ارز اصلی ، قیمت فعلی و تعداد واحدهای (یا لات ها) ترید شده است. اندازه ی لات همیشه به ارز پایه اشاره دارد.
به عنوان مثال، بگذارید بگوئیم که مثلا شما یک حساب مینی که یک لورج به میزان 200:1 یا حاشیه 0.5٪ را فراهم می کند، باز می کنید. حساب های مینی، لات های مینی ترید می کنند و یک مینی لات معادل 10000 دلار است. اگر شما یک مینی لات باز کردید، به جای داشتن 10،000 دلار ،شما فقط نیازمند 50 دلار (10000*0.5=50 دلار) هستید.
لورج
لورج یا اهرم نسبت میزان سرمایه مورد استفاده در یک ترید به سپرده گذاری مورد نیاز (مارجین) است. این توانایی کنترل مقادیر زیادی از دلار با مقدار نسبتا کم سرمایه است. لورج ها از کارگزاری به کارگزار دیگر متفاوت است که بین حیطه ی 2:1 تا 500:1 تغییر می کند.